Het valt niet altijd mee om je welgemeende vriendelijkheid naar de ander te uiten. Er kan zoveel onbedoelde verwarring en stress bij de ander ontstaan. Neem nou de “begroetingszoen”. Zelf ben ik meer voor de enkele stevige pakkerd, *smak*, even klopje op de schouder en weer los. Met nadruk op “weer los” omdat sommige mensen plots geen tijdsbesef meer schijnen te hebben op zo’n moment en ik dan spontaan bindingsangst voel opkomen. Maar de “rechts, links, rechts” is toch de meest gebruikelijke. Nou kan ik nog meegaan in de tweede zoen maar die derde zoen van de “rechts, links, rechts methode” kan ik niet goed plaatsen… Waarom die derde?? Hier! Heb je een derde zoen! Een extraatje voor de eenzame dagen! Zoiets?? Als het gratis is vinden we het meestal niet erg om er royaal mee te strooien? Maar ook kleeft wel wat gevaar aan de “rechts, links, rechts -methode”..
Bijvoorbeeld de ‘Brillen Battle Zoen’. Twee brildragers begroeten elkaar, de brillen kletsen tegen elkaar aan (soms gevalletje Carglass) en soms blijft de ene bril aan de andere hangen. Als je niet oplet dan draag je na de begroeting de bril van de ander (met alle gevolgen van dien) of gaat één van de twee er met twee brillen vandoor, de ander in het duister tastend achterlatende.
Of wat dacht je van de ‘Foute Koers Kus’? Beide aanstaande zoeners zijn even enthousiast en meestal even chaotisch van aard. Even lijkt het goed te gaan totdat één van de twee (of beide) spontaan het “rechts, links, rechts” ritme kwijt is en zij elkaar hartstochtelijk (vaak ongewenst) vol op de bakkes zoenen! (Zo heb ik dikwijls iemand vol lipgloss besmeurd…) Meestal volgt er dan een nerveus gelach en weten beide partijen niet hoe snel zij zich op de hakken moeten omdraaien om met gezwinde spoed ieder hun eigen (juiste) koers te vervolgen. Met andere woorden: DIT heeft nooit plaatsgevonden!
En dan is er de niet zo gevaarlijke doch vaak voor de ontvanger teleurstellende “Zero Zoen”… De gever van zo’n zoen is meestal geen gever maar een dankbare ontvanger. De ander, de echte gever in deze kwestie, smakt er drie keer lustig op los terwijl de ontvanger als een vacuüm getrokken goudvisje met getuite lippen drie keer de lucht kust. Het mag de eventuele toeschouwer niet ontgaan dat de gever vaak wat beteuterd afdruipt terwijl het goudvisje vaak al opzoek is naar nieuw lucht om te happen… euh zoenen.
Ook bestaat er nog de, voor de één hachelijke en de ander heerlijke, ‘Wancombie Kus’. Hoe ontstaat de ‘Wancombie Kus’? Bij voorbaat is er al twijfel bij één van de kusser om de ander uberhaupt te willen aanraken, laat staan drie keer te zoenen. Helemaal lastig als deze twijfelzoener per toeval in combinatie komt met de “kom es effe lekker hier zoener” alias de ras knuffelaar. De twijfelaar schenkt eerst een glimlach in de hoop hiermee de kous afgedaan te hebben. De ras knuffelaar ruikt zijn kans, steekt aanmoedigend en breedlachend zijn/haar hand uit naar de twijfelaar.. Twijfelaar is niet voor niets een twijfelaar en steekt twijfelend zijn/haar hand uit naar ras knuffelaar. Vervolgens krijg je iets wat op een passievolle tango lijkt, alleen heeft de één goud met ster en de ander net zijn eerste lesje brons… kortom twijfelaar delft het onderspit.. en blijft dikwijls met een soort van whiplash achter als gevolg van deze verpletterende begroeting.
In het aller-sneuste geval treft een “rechts, links, rechts-aanhanger” een “enkele zoen-aanhanger”. Ik hoef niet uit te leggen dat Stichting Korrelatie waarschijnlijk de handen vol heeft aan R/L/R-aanhangers die een E/Z-aanhanger hebben getroffen. Menigmaal blijft de R/L/R-er met een leeg gevoel achter, alsof hij/zij het niet waard was nog eens twee keer extra te zoenen.. (want zo hoort het immers toch?!)
Bij deze pleit ik dus, tussen neus en lippen door, voor een simpel en duidelijk en vooral hartelijk beleid: Gewoon één zoen links, klopje op de schouder en weer losss! (in geval van twee brildragende even vooraf overleg plegen) En anders; HIGH FIVE! Desnoods roep je er amicaal ‘Tik em aan ouwe!’ bij voor de zekerheid. Dan weet je zeker dat je niet zielig met je handje in de lucht blijft hangen als de ander even niet zo snel de nieuw aangenomen methode vat. Of je uit reflex een oplawaai verkoopt omdat hij/zij denkt dat je de aanval opent…. Zoals ik al zei: Het valt niet altijd mee om vriendelijk te zijn. Als we het maar, ondanks de “gevaren”, blijven proberen. Mijn ervaring is… Too much love won’t kill you.
Veel liefs en…Kus! (klopje op de schouder ennnn weer los)
Anoeska.
Wat een geweldig verhaal, je schrijft zo mooi!!!
Ik word erg heel vrolijk van, dank je wel Anoeska!!
xxx