Je kent het vast wel… Je moet een presentatie houden voor een groot publiek en tijdens de presentatie kom je erachter dat je gulp al de hele tijd open staat. Of in de bioscoop opzoek naar je plek struikel je over de voeten van de ander en klapt tussen de banken, je popcorn lancerend over de andere bioscoopgangers. Ach je kent het wel.. de bak koffie in je kruis tijdens de vergadering, jouw telefoon die afgaat tijdens de groepsmeditatie (toch niet zo’n goed idee die Highway to Hell ringtone..) je jurk die vanachter in je panty is blijven hangen na een toiletbezoek, of jouw ongelooflijk scherp badass weerwoord in een discussie…. dat ’n halve dag later…pas in je opkomt. Zucht, dikwijls jij die denkt te schitteren in de categorie “net even anders”..
En ach je kent het vast wel… Je doet je best spiritueel te leven maar lieve hemel je barst soms uit je aura van frustratie. Je bestormt workshop na workshop van synchroon oerdansen tot chakrakantklossen en ’t enige wat ’t je oplevert zijn blaren en meer frustratie. Wanhopig opzoek naar ‘t ultieme gevoel van vrijheid en verbinding (hoe tegenstrijdig) pak je nog eens een ceremoniële vuurdansdoop mee en gilt er een stembevrijdings sessie op een maandagmiddag uit. En eerlijk is eerlijk het lucht vast even op. Maar waarschijnlijk eenmaal thuis bekruipt je het gevoel dat er nog steeds iets is dat je over het hoofd ziet dat je je doel doet bereiken… Rust, geluk, vrijheid, van je Zelf houden.
Wat je eigenlijk al die tijd aan het doen bent is worstelen met een gekkie. En die gekkie ben jij zolang je denkt dat jij anders moet zijn dat het unieke mens dat jij bent. Het is niet een kwestie van jezelf accepteren want daar schuilt een “vooruit dan maar… omdat het moet” in. Het zit hem in omhelzen van je zelf in z’n geheel. Al jouw gekke flaters, grappige eigenschappen, kwaliteiten, unieke karaktertrekken, fysieke vormen ( hobbels en bobbels), jouw tic’s, tongval, triggers. Jouw kijk op de wereld, beleving, geaardheid, nukken, hebbelijk en onhebbelijkheden, whatever… JIJ in z’n geheel! Durf de gedachte los te laten dat er iets mis met je is. Ik daag je uit om één dag domweg te leven vanuit de gedachte dat je mooi, lief en perfect bent zoals je bent, want dat ben je. En je wilt nooit meer anders. Voorbij is het geworstel met ‘t gekkie… Op naar een gevoel van vrij zijn en je verbonden voelen met jezelf en de ander!
Wees groots in jouw Zijn! In jouw unieke Zijn! Je kracht schuilt in je kwetsbaarheid, de lef je Zelf te durven zijn in al jouw glorie. En bega je weer eens een blunder, nou heerlijk! Da’s jouw unieke Tommy Cooper momentje! Omhels het, lach erom en klaar! Voel je je in een situatie minder dan de ander, stuur het gekkie in je hoofd dan als de bliksem weg, recht je rug, ontspan en lach!
Vergeef jezelf dat je zo onaardig tegen je zelf bent geweest. Bedank je zelf omdat jij, jij bent.
Het is het proberen waard. En het mooie is… je kunt er NU mee beginnen, mooi mens dat je der bent! Zo simpel kan de weg naar een gelukkig leven zijn. En al die leuke trainingen en workshops? Gewoon blijven doen. Lekker genieten en het avontuur blijven aangaan! En zo tref je nog eens heel veel andere leuke mensen die zo nu en dan met ’n gekkie worstelen en da’s lang zo gek nog niet!
Dank je wel Noes 😉 XXX
Hou van jou lief “Gekkie” .
Je bent een heerlijk puur mens met het hart op de tong en een zalig gevoel voor humor.
Ook jij bent goed zoals je bent. Blijf vooral je lieve, mooie, pure, humorvolle, eerlijke, zuivere en liefdevolle zelf.