“Goh, ik had iets heel anders verwacht!” Dit was het eerste wat ze tegen mij zei toen ik de deur van mijn praktijk voor haar opende. Ik was geenszins verbaasd want het was voor mij inmiddels wel een bekende reactie van mensen die door een ander doorverwezen waren naar mij (en dus nooit een foto o.i.d van mij hadden gezien). “Wat had je dan verwacht?” vroeg ik haar. “Nou euh… minder modern, meer spiritueel..” stamelde ze. “Je bedoeld met ‘geitenwollen sokken outfit’ of ‘een gipsy look?’” . “Ja zoiets!” en ze begon hartelijk te lachen.
Deze dame bleek allerhartelijkst en heel open en eerlijk over haar vooroordelen over mediums. Vooroordelen die zij niet alleen had maar die nog steeds vele mensen blijken te hebben. Op de één of andere manier kleeft er nog steeds een wonderlijk imago aan ons mediums. Een kruising tussen een hippie die in de jaren 70tig is blijven steken en een sinistere kristalbolkijker die ze niet allemaal op een rijtje heeft.
Bij het ontmoeten van een medium die er vrij doorsnee uitziet (laat staan een tikkie modern) raakt menigeen in de war. Alsof de mediamieke kwaliteiten in het uiterlijk zitten! Hoe leuk is het om te weten dat mediums in ‘al shapes and sizes’ voorkomen! Dus ja, ook die hippie en die bolkijker. Niks mis mee, maar het is niet de norm. Van rechter tot huisvrouw en alles wat daartussen zit kan een medium zijn. En geloof me, ik ken ze! Je ziet het nu eenmaal niet aan de buitenkant, des te meer is het te vinden aan de binnenkant. Hun hart klopt voor alles wat leeft, in deze wereld en in de spirituele wereld.
Maar dat die vooroordelen en overtuigingen er zijn is niet zo verwonderlijk. De meeste mensen hebben niet echt een beeldvorming bij wat een medium nou is. En daar zal hard aan gewerkt moeten worden, maar dat is weer stof voor een ander blog.
Maar is het niet zo dat wat (en wie) we niet (echt) kennen dat we daar vaak bang voor zijn of er niets mee te maken willen hebben? En er dan dikwijls zelf maar een etiket opplakken? Dit in de poging om het toch in de hersenpan te kunnen vatten en zo de illusie hooghouden dat we het leven enigszins onder controle hebben. En of dat nou gaat om mediums, religies of welke bevolkingsgroep dan ook daarin kennen we dan geen onderscheid als het gaat om vooroordelen hebben. Toch? Juist.
Hoe meer je je dus open durft te stellen zonder verwachtingen en overtuigingen, hoe boeiender het leven wordt! En wat een leuke mensen zul je allemaal ontmoeten! Elkaar echt ontmoeten en omarmen, zonder mitsen en maren.. dat is de weg naar wereldvrede.
Ik wees haar de weg naar de consultenruimte en onderweg bood ik haar een kop koffie aan. Haar ogen werden een slagje groter alsof zij hardop wilde roepen: Koffie?!? “Of wil je liever kruidenthee dat heb ik ook hoor!” riep ik vanuit de keuken. En weer vulde de ruimte zich met haar aanstekelijker schaterlach, ze vatte mijn grap. Een glaasje ingestraald water liet ik maar achterwege dat zou net over de top zijn geweest…